Miltares ferroláns durante a Guerra civil.

Antonio Azarola.

Dende novembro de 1934, era segundo xefe da Base Naval de Ferrol e xefe do seu Arsenal. Foi subsecretario do Ministerio de Mariña e posteriormente ministro do mesmo departamento no gabinete presidido por Manuel Portela Valladares. Baixo o seu ministerio produciuse o último Plan Naval antes do estalido da Guerra Civil , no que se prevía a construción de dous destrutores, dous cañoneiros e outros barcos menores. Aínda que ao producirse a sublevación na Base do Ferrol, o 20 de xullo, o contralmirante Azarola adoptou unha actitude vacilante, finalmente inclinouse por non tomar parte na sublevación, polo que ao triunfar esta en Ferrol, foi detido, sometido a xuízo sumarísimo e condenado a morte por: ...un delito de abandono de destino do Xefe do Arsenal ante rebeldes e sediciosos, inhibíndose nas súas funcións, retirándose ás súas habitacións particulares e opoñéndose a que se declarase o estado de guerra nesta praza. O contraalmirante Azarola declarou no xuízo que, aínda que simpatizaba cos propósitos da sublevación, non podía quebrantar os seus principios militares. Foi fusilado ás seis da mañá do 4 de agosto, no cuartel de Dolores. Os seus restos atópanse enterrados no cemiterio de Vilagarcía de Arousa. A súa sobriña Amelia Azarola Echevarría estaba casada co aviador falanxista Julio Ruiz de Alda, que sería asasinado no Cárcere Modelo de Madrid o 23 de agosto de 1936.

Honorio Cornejo.

Naceu según atestigua a súa partida de nacemento en Zalamea. Era fillo dos facendados José Natalio Cornejo e Miguela Carvajal, e neto de importantes propietarios da localidade. Con 17 años, en 1878, estando a bordo da fragata Asturias, fondeada en El Ferrol, ingresou na Escuela Naval Flotante, onde desarrollaría os seus primeiros estudios na Armada. Pronto comezou a subir no escalafón de oficiales: Guarda Marina de segunda en 1880, de Primera en 1883 e Alférez de Navío en 1884. En marzo de 1885 es destinado al apostadero de Manila, en Islas Filipinas. Pero a enfermidade faría que uns anos máis tarde volvese a España. De novo en casa, foi destinado ao acoirazado Pelayo e posteriormente asistiu a Escuela de Torpedos a aprender sobre este nuovo arma naval.Tras exercer importantes cargos no Arsenal do Ferrol, en pleno conflicto do Rif se lle envía alí, a exercer de gardacostas no Estrecho al mando del cañonero Infanta Isabel. Sus méritos le harán ascender a Capitán de Navío e comenza a ocupar cargos de importancia. 

Salvador Moreno Fernández

Incorporouse a sublevacion militar na súa cidade natal ,El Ferrol,toma o mando do cruceiro leal al al almirante Cervera,conseguindo un gran protagonismo durante a guerra.Aeficacia militar dos seus cañoneos non será nunca moi grande ,pero a impresión que causaban na cidadanía e na moral dos sitiados era enorme.Foi un dos trinta e cinco altos cargos do franquismo imputado pola Audiencia Nacional no sumario instruído por Baltasar Garzón, polos delitos de detención ilegal e crímenes contra a humanidade cometidos durante a Guerra civil española e nos primeiros anos do réximen. Non foi procesado ao comprobarse o seu fallecimento.