Quizais agora se escoitamos falar de Darío Autrán simplemente nos soe o seu nome ,pero do que non me cabe duda é de que como moitos outros xóvenes artistas éstase abrindo paso na nosa cultura galega e tamén polo mundo en adiante.Pode ser que agora non conte coa axuda que precisa para chegar a darse a coñecer internacionalmente pero ten o máis preciso e fundamental,talento e ganas.Quizais dentro duns anos atopémonos diante dunha gran estrela.
Mentres tanto tiven a sorte de poder facerlle unha entrevista.Aquí vola amoso.
1.¿Qué representa para ti Galicia? Para mí Galicia es un personaje más en mis películas. En "Orxo" mi primera película escrita y protagonizada el paisaje que proponía era una Galicia oscura, inquietante y llena de recovecos misteriosos que formaban parte indeleble de la trama. En "Tilda&Jean" la primera que hago como director Galicia sigue teniendo ese aura neblinosa, tan en boga en Ferrín o Suso de Toro, sin embargo, su función forma parte más para ampliar la sensación onírica y de locura de los personajes. Los elementos habituales del paisaje gallego se ven una y otra vez en mi cine, y creo que lo seguirán haciendo en esta primera etapa en la que mis historias giran alrededor de personajes derrotados, anti-heroes y seres, muchas veces, del todo despreciables, pero que tienen por un lado un espíritu que siempre lucha contra ese fracaso, que tienen ilusión contra el decaimeinto y sobretodo esperanza. Mucha esperanza de terminar con el dolor. Un poco como esa lluvia gallega, que muchas veces odiamos, pero que, sin duda, a la vez amamos.
2.Como actor y productor ¿Qué te gustaría transmitir de Galicia y de su cultura ?
Me crié en una aldea pequeñita, y muchos momentos de mi vida, tal vez, de los mejores, los pasé caminando por los bosques, me llevaba un libro, o me iba con mi gato a recoger moras, o a inventarme historias. Para mí Galicia es un poco eso, un paseo tranquilo en el que la lluvia te acaricia la punta de la nariz, el musgo brilla y todo se convierte en un acto contemplativo, y de reflexión. Y, sin duda, si tienes delante la piedra, la hierba, los árboles que tenemos aquí ese acto se convierte en algo más. En algo que te recuerda a esos grandes momentos. Galicia transmite todo eso. Y más.
3.¿Te sientes cómodo rodando en Galicia?
Acabo de rodar mi primera película, la experiencia ha sido dura, he tenido pocos apoyos, mucha inexperiencia y un montón de errores, que fuera en Galicia creo que no cambia mucho en este sentido, pero la recompensa es que he conocido a gente muy profesional y me ha servido para crear una familia a la que podría embarcar en un nuevo proyecto y salir, de nuevo, más o menos, airoso. Creo que tener una película ya es un sueño cumplido, y Galicia me ha dado lo que estuvimos hablando antes; paisaje, contemplación y ser uno más de mis personajes.
4.¿Qué aportan tus películas o que pretendes aportar de la cultura gallega?
Intento aportar algo nuevo. Original. Dar a conocer una nueva mirada a Galicia. Mi cine creo que es diferente y que puede aportar algo a la cinematografía gallega y española. El tiempo lo dirá.
5.¿Rodarías en gallego ?
“Orxo” la escribí en gallego, y se rodó en gallego, aunque aún esté en producción, y tengo otro proyecto que se llama “Pranto” también escrito en gallego y que espero dirigir algún día.
6.¿Tienes pensado rodar en gallego ?
Todas mis obras de teatro las escribí en gallego, “Tilda&Jean” es mi primer proyecto que está en castellano, y claro que rodaré algo más en gallego, o eso espero, aunque ahora en lo que estoy trabajando es en castellano.
Aquí podemos ver un trailer da súa película Tilda & Jean:
Tamén unha entrevista realizada en Correo Televisión de Santiago de Compostela
Só quédame desearlle moita sorte a Darío e agradecerlle a súa colaboración.
En Galicia conciven dúas linguas :galego e castelán. Cando isto ocorre podese dar :
-Lingua minoritaria:Menor número de falantes.
-Lingua maioritaria:Maior número de falantes.
-Lingua minorizada ou dominada:Sometimento dunha lingua que é excluída dos usos institucionais pola dominante.Isto ocorre normalmente por feitos históricos.
A política linguística pode regular estas situacións.A política linguística de normalización da lingua busca que unha lingua minorizada se empregue nas funcións institucionais das que está excluída por anteriores políticas linguísticas minorizadoras.Preténdese evitar a desaparición dun idioma e recuperar os seus usos sociais e situalo á altura da lingua forte.
A situación do galego polo tanto como lingua minorizada e ameazada.No marco legal a asimetría legal entre galego e castelán é palpable aínda que nalgúns usos institucionais o galego predomine como lingua oficial.O galego non se usa habitualmente na prensa diaria pero si na produción literaria.Nas emisións de radio e televisión so aparece nos medios de comunicación autonómicos,a publicidade non toda está en galego ,os músicos máis promocionados e coñecidos son aqueles que cantan e componen en castelán.
Na constitución recóllese a obriga,o deber de coñecer castelán e só a posibilidade,o dereito, de falar en galego.O galegofalante é considerado un castelanofalante.O status do galego como lingua minorizada parecelle normal á sociedade, que non considera a lingua vehículo de comunicación,marca de identidade e patrimonio cultural da humanidade,polo que algúns pensan incluso que as propostas da normalizacion do galego violan os seus dereitos.A pesares disto,3 millóns de persoas falan ou saben falar en galegoe ademais está entre as linguas máis faladas do mundo.
A minorización do galego procede das circunstancias da historia de Galicia.Instalouse o centro políco en Castela e Galicia quedou sometida,o castelán convertiuse en lingua do estado e dos poderes sociais.O altos funcionarios do estado e da igrexa que actuaban en galicia pasaron a falar este idioma.Os pasos máis importantes que se tomaron durante o século XIX e XX foron os seguintes:
-A instauracion da cooficialidade do galego.
-O galego no ensino.
-Creación da variedade estándar.
-Campañas institucionais e promoción da vida cultural en galego.
É dificil apreciar o avance do galego tras a ditadura ,xa que hai menos falantes.Pero pódese apreciar que cada vez hai máis galegofalantes que transmiten a lingua aos seus fillos.O galego é polo tanto unha lingua en vías de normalización.
Quizais ao escoitar falar de Francisco Leiro ,nin sequera nos soe o seu nome,pero seguramente en calquera das cidades máis importantes do mundo nas que estivesemos ou simplemente comezando por Vigo ,seguro que hemos visto algunha das súas fermosas esculturas. Francisco Leira,naceu en Cambados (Pontevedra), en 1957. Aprendeu a talla da pedra en la Escuela de Artes y Oficios de Santiago de Compostela e continuou a súa formación en dibuxo e modelado na Escuela de Bellas Artes de Madrid.
A dilatada obra de Francisco Leiro está considerada desde os anos oienta unha das máis representativas da escultura española.
Nos anos setenta as súas obras encádranse na etapa surrealista,coincidindo coa súa pertenencia xunto a outros artistas galegos ao Grupo Foga, entre eles Menchu Lamas,Antón Lamazares e Antón Patiño...Deuse a coñecer coas súas publicacións en "Atlántica".
Quen o inicio na escultura foi o seu pai ,quen era cantero.O seu pai instruiulle no talle da madeira,ferro e granito do país.Tivo a oprtunidade de expoñer por primeira vez no seu pobo ,Cambados.A súa obra é acollida por todos de xeito sorprerdente,irritante,interesante e apasionante.Recorre España e en Madrid contan con él desde 1986.
A súa obra comeza a recorrer Europa e América ,incluso chega ata Australia.En Chicago,Ohio e Nova York sorprende e entusiasma.Convértese nun gran fenómeno internacional en canto a escultura.En Galicia ,sobre todo en Vigo temos varias obras públicas ,como no Axuntamento de Vigo.Museos de arte moderno de todo o mundo dispútanse as súas obras.O propio Francisco califica a algunhas das súas obras como "cousas" debido a que son indefinibles.Os seus materias preferidos son a madeira de roble e castaño galegos.
En España ,as súas esculturas máis coñecidas son a de "El sireno ",atópase en medio da Porta do Sol ,é un sireno sobre unha onda de mar.Co tempo está escultura é un símbolo da cidade.En Vigo tamén temos moitas das súas esculturas coma a de "Bañistas no Areal "ou os "Nadadores".
Pero verdadeiramente o máis importante é que gozamos de esculturas galegas polo resto do mundo grazas a labor de Francisco Leiro ,quen a deixado constancia do arte galego polo mundo e cando alguén esté e Nova York por exemplo ,poderá gozar e coñecer o noso arte galego.
Quizais ao oír o seu nome "Manfred Gnädinger" non teñamos nin a máis remota idea de quen era e de toda a súa importante labor para a cultura galega e o que é máis importante a defensa da súa costa ,digo súa porque para él era súa e morreu por ela.
Máis ben coñecido como Man o El alemán de Camelle foi un pintor i escultor alemán que viviu como un anacoreta na parroquia de Camelle, que pertence ao termo municipal de Camariñas, na Costa da Morte (Galicia).
Tratou de levar unha vida o máis simple e natural posible, elaborando esculturas ao aire libre cerca da praia onde vivía e coidando o seu pequeno xardín.
Este alemán de nacecemento pertencía a unha familia acomodada ,estudou arte en Italia e impartiu clases a xente con problemas sociais.Desde sempre mostrou certo interese pola natureza e polo medio ambiente.En maio de 1962 chegou as festas de Camelle ,alí quedou prendado da súa costa ,desde aquel día ese alemán solitario e de bo aspecto instalouse alí para sempre.
En novembro de 2002 ,a traxedia do Prestige asolou as costas galegas ,deixando unha gran mancha de fuel nas súas esculturas. Crese que Man morreu de pena debido a este feito.
O seu aspecto:Delgado, casi esquelético co pelo e barba longo e sen arreglar, vestido cun taparrabos e algunha vez con sandalias,asemellase a unha mezcla entre Tarzán e un ermitaño. Viviu nunha especie de chabola que as xentes do pobo lle construiron e que él mesmo pintou a súa maneira combinando múltiples cores onde dominan as formas circulares, símbolo da súa vida. Arredor desta casa está o museo, construído básicamente con grandes pedras esféricas apiladas formando columnas e cadenas, algunhas das cales están pintadas de branco ou negro. Os ósos de animales, principalmente marinos como vértebras de cetáceos e algunha calavera que podía ser de caballo ou burro acompañan as construcións onde tampouco falta o reino vexetal. Noutro tempo tambén o auga foi un elemento destacable como mostra a fonte de varios niveles que preside a entrada da casa, pero a construcción do muelle novo pasando polo museo segó parte da súa obra e limitou o aceso do mar. Esa noite na que chegou a Camelle a pasou na casa de Lola de Benadita e ao día seguinte foi a casa de Carmen de Chuco para que le arreglase unos zapatos. Alí le preguntaron su procedencia, le dieron unha merienda consistente e un plátano con un trozo de pan (algo de luxo en aqueles tempos) e o encamiñaron a casa de Euxenia Heim que sabía alemán e que le proporcionou unha casa sen cobrarlle alquiler. Nos seus primeiros meses chamaba a atención o seu bo aspecto e a súa boa vestimenta.Tamén o seu bo trato coa xente e a súa asintecia a misa.Tampoco quedaba claro a que se dedicaba ,estudiaba os animais e as plantas e na súa casa pintaba i esculpía. Según contase, enamorouse dunha chica, unha maestra de escuela que seguramente, debido a que sabía inglés, mantenía largas conversaciones con él, sobre todo os domingos ao terminar a misa, pero está rechazou o seu amor e isto foi o detonante para que este alemán parara dunha vida de señor a autodefinirse Manfred e empezara a transformarse hasta o que conocemos hoxe.
Comenzouse a construir en 1972 e o seu funcionamento empezou en 1976.
Diseñada orixinalmente para consumir o lignito extraído na minería local. Desde que cerrouse a mina de lignito, onde estableceuse o lago artifical das Pontes, tan so consume carbón foráneo.A súa chimenea, denominada Endesa Termic, cunha altura de 356 m e un diámetro de 36 m en la base y de 18 m en su cima, é unha das máis grandes do mundo, e a máis alta de Europa.
Tamén encuentrase en fase de estudio a ampliación da central, cun ciclo combinado de gas.
É o maior foco de contaminación por CO2 de España.Según un informe de WWF/Adena, é a novena central eléctrica más contaminante de Europa.
A térmica coruñesa As Pontes demostra a dificultade de cumplir co Protocolo de Kioto.Enormes torres de refrixeración que expulsan sen cesar vapor de agua, e unha xigantesca chimenea fumeante, a maior do mundo, de 356 metros de altura. O paisaxe de As Pontes de García Rodríguez, un municipio coruñés de 11.500 habitantes, está ligado a central térmica máis contaminante do país.
Según datos de CCOO, a central de As Pontes foi en 2007 a máis contaminante de España, con casi nueve millóns de toneladas de CO2, o que representa máis do 20% del total consumido no país.
Un informe da universidade De A Coruña recolleu: "Un análisis elaborado por la Universidad de A Coruña ha detectado niveles "excesivos" de metales pesados en las aguas del río Eume hasta el punto de multiplicar por 3.000 la presencia máxima de aluminio recomendada por distintos organismos internacionales. Según denuncian colectivos ecologistas locales, el Eume -arteria de las fragas, único bosque atlántico con especies de alto valor ecológico-, ha sido el "vertedero" durante décadas de los minerales desechados por Endesa."
Para escapar a toda esta polémica a central de As Pontes escudouse coa construcción dun Lago para transmitir unha boa imaxe ,imaxe de central non contaminante ,cosa que non é así ,ao igual cos animais que aloxa no seu recinto ,prentenden así transmitir unha imaxe de saudade e natureza,toso o contrario ao que nos din os estudos.
A central de Reganosa atópase en Mugardos ,na marxen izquierda da ría de Ferrol.En canto a superficie é ó máis pequeno do seu entorno, ocupa 12,7 km cadrados.No ano 2008 os habitantes estaban en torno aos 5600. Da súa poboación activa ,o 25 % traballaba na industria.As líneas de navegación entre América i Europa, como entre ésta e África teñen as costas galegas como un lugar de paso obligado. Aquí radica unha fortaleza obxetiva da terminal de Mugardos.
A ría de Ferrol, donde se ha establecido un dos principais centros de construcción naval e reparacións de Europa, al que recurren con frecuencia os máis importantes armadores de buques metaneros de todo o mundo. As augas da ría ferrolana, ademáis, son tranquilas e permanecen todo o ano ao abrigo de calquera temporal.
Mugardos ten paraxes de gran beleza natural, favorecidos por un clima oceánico templado e chuvioso. Tamén conserva na súa arquitectura popular huellas do seu pasado marinero. Entre os seus monumentos destacan especialmente o castillo de La Palma e o monasterio de Santa Catalina.
Isto é o que os fundadores da central de Reganosa ,os que verdaderamente obteñen beneficios dela lles interesa transmitir. Unha central localizada en un lugar idílico, polos seus monumentos e pola súa beleza. Pero o que non queren transmitir é a súa visión crítica que obsevamos a continuación.
"ESTE ES UN S.O.S, LA REALIDAD ENCUBIERTA, DE LO QUE ESTA OCURRIENDO, EN EL INTERIOR DE LA RIA DE FERROL.UNA PLANTA DE GAS ILEGAL,QUE VULNERA TODAS LAS NORMATIVAS DE LA U.E EN SEGURIDAD E IMPACTO MEDIOAMBIENTAL."
NON CUMPRE O Decreto 2414/1961 "Estas actividades deberán supeditarse, en canto ao seu emprazamento, ao disposto sobre o particular nas Ordenanzas municipais e nos Plans de urbanización do respectivo Concello, e para o caso de que non existisen tales normas, a Comisión Provincial de Servizos Técnicos sinalará o lugar adecuado onde haxa de emplazarse, tendo en conta o que aconsellen as circunstancias especiais da actividade de que se trate, a necesidade da súa proximidade ao vecindario, os informes técnicos e a aplicación de medidas correctoras. En todo caso, as industrias fabrís que deban ser consideradas como perigosas ou insalubres, só poderán emplazarse, como regra xeral, a unha distancia de 2.000 metros a contar do núcleo máis próximo de poboación agrupada".
NON CUMPRE O R. D. 6//2.001 do 8 de maio sobre Evaluación de impacto Ambiental (Directiva europea 97 /11 /CEE) A Directiva comunitaria 85/337/CEE considera, entre outros aspectos, que os efectos dun proxecto sobre o medio ambiente deben evaluarse para protexer a saúde humana, contribuír mediante unha mellor contorna á calidade de vida, velar polo mantemento da diversidad de especies e conservar a capacidade de reprodución do sistema como recurso fundamental da vida.
NON CUMPRE a norma UNE - NE 1532 sobre Instalacións e equipas para gas licuado norma UNE - NE 1532 sobre INSTALACIÓNS E EQUIPOS PARA GAS LICUADO , Interfaz entre buque e terra , Marzo de 1.997 SAÍDA Ao MAR DE BUQUES GASEROS EN CASO DE URXENCIA REQUERIMIENTOS PRINCIPAIS SOBRE ASPECTOS DE SEGURIDADE DE BUQUES GASEROS A CUMPRIR NOS TERMINALES DE DESCARGA DE GAS NATURAL LICUADO (GNL).
NON CUMPRE O R.D. 1254 / 1999 "Medidas de control dos riscos inherentes aos accidentes graves nos que interveñan sustancias perigosas" R.D. 1254 / 1999 "Medidas de control dos riscos inherentes aos accidentes graves nos que interveñan sustancias perigosas" (Directiva Europea 96/82/CE ? Lei Seveso II
Todos estas noticias apareceron no periódico xa que tivo moita repercusión no seu momento.Desde este punto de vista crítico que non ten nada que ver co que os interesados nos querían mostrar.A destrucción da nosa ría mostrada de boa maneira para obter un simple beneficio económico.O segunte vídeo amosa as protestas contra a ubicación de Reganosa en Mugardos.
Ferrol desde outro punto de vista:
Se observamos o primeiro vídeo podemos ver unha realidade dun Ferrol en ruinas onde os edificios bonitos vense estropeados polos edificios derruídos e destrozados.Todo isto podería ter arreglo e conseguiríase unha bella cidade como a que nos a amosa o segundo vídeo.
